De basis van het Medical Taping Concept werd in de jaren zeventig  gelegd in Japan en Korea. in deze periode werden daar tapemethoden met elastische tape ontwikkeld die de bewegingsleer (kinesiologie) en de kennis over de spieractiviteit  in het menselijk lichaam als als uitgangspunt namen. De grondleggers van Medical Taping  waren er zich namelijk van bewust dat spieractiviteit onmisbare factoren zijn bij het genezen en voorkomen van lichamelijke problemen.

Medical Taping is een vorm van tapen, waarbij kinesiotape wordt toegepast, om lichamelijke problemen te verhelpen en voorkomen. De elastische tape ondersteund het spierstelsel, lichaamseigen genezingsprocessen en beïnvloed de neurologische en circulatoire  systemen zonder de bewegingsvrijheid te beperken. De achterliggende gedachte hierbij is dat spieren  niet alleen invloed hebben op de bewegingen van het lichaam, maar bijvoorbeeld ook de bloedsomloop, het lymfestelsel en de lichaamstemperatuur beïnvloeden. Als de spieren niet goed werken, kan dat dus resulteren in uiteenlopende klachten en symptomen. Wanneer de niet goed functionerende spieren  echter ondersteund worden met deze speciale elastische tape, zal dat het herstellend vermogen van het lichaam stimuleren.